Vrouw en ADD, welkom!

De wetenschappelijke kennis op het gebied van vrouwen en ADD, is nog steeds beperkt en loopt achter op de informatie voorziening voor kinderen en volwassen mannen met ADHD. Er zijn nog zeer weinig onderzoeken (vrijwel geen) specifiek naar ADD bij vrouwen geweest. De noodzaak hiervan blijkt echter steeds groter te worden (2004) en nog steeds in 2020.

Mensen met ADD vertonen geen buitengewoon hyperactief gedrag, hierdoor worden veel kinderen met ADD over het hoofd gezien. Ik voeg hier anno 2020 ook kinderen van migranten aan toe. Bovendien komt ADD volgens onderzoekers vaker voor bij meisjes.

Deze meisjes leren zich door gebruik te maken van hun hoge intelligentie, creativiteit en doorzettingsvermogen, manieren aan om hun ADD symptomen te verhullen. Deze positieve en negatieve aanpassingen integreren steeds meer met de persoonlijkheid. De ADD symptomen worden als ware bedekt met een deken van gedragspatronen, vaak tegen hoge emotionele kosten. Het resultaat is steeds vaker chronische lichamelijke en emotionele uitputting op volwassen leeftijd. Vaak bij vrouwen tussen de 20 en 35 jaar.

In toenemende mate gaan vrouwen op zoek naar diagnostiek en behandeling als zij hun leven niet meer onder controle kunnen krijgen. Hun financiële administratie is een puinhoop, ze hebben het gevoel niet voldoende aan de eisen van een werkgever te kunnen voldoen en voelen zich nog minder in staat om de dagelijkse taken als wassen, eten koken en opruimen bij te houden. Vrouwen zijn meer succesvol in het (onbewust) verbergen/verhullen van ADD en leven in een doorgaande strijd tegen een steeds groter wordende werkdruk. Ze gaan tot diep in de nacht door in een poging "op orde" te komen en worstelen dagelijks met hun verzorgende taken, doorgaande gedachten stroom, slaap tekort, schuld gevoelens en onzekerheid.

Deze vrouwen krijgen regelmatig een verkeerde diagnose van hun huisarts, of doorverwijzing naar de GGZ blijft uit. De AD/HD symptomen worden ook nog eens versterkt door haar hormonale huishouding. Vrouwen met ADD moeten er rekening mee houden dat hun dagelijkse uitdagingen tijdens bijvoorbeeld de menstruatie nog groter worden dan dat ze normaal al zijn.

Of een ADD vrouw nu duidelijk haar hoofd boven water tracht te houden, of in staat is dit te verbergen, ze beschrijft zichzelf vaak als uitgeput en overladen. De gecombineerde rol van partner, huisvrouw, carrière vrouw -en in veel gevallen ook nog moeder, is al een grote opgave voor niet-ADD vrouwen. Het streven naar succesvol omgaan met al deze factoren maakt het leven voor een ADD vrouw uiterst complex.

Op het werk heeft de vrouwelijke ADD(st)er misschien een duidelijke taakomschrijving en werkt volgens een rooster. Het privé leven is over het algemeen een stuk minder gestructureerd. Taken kunnen dan niet altijd een zichtbaar begin of einde hebben. De problemen die ze alleen al heeft met plannen en structureren van bezigheden, vergeetachtigheid en aangeboren stress, maken dat zij na verloop van tijd geen van beide jobs meer "naar behoren" kan uitvoeren.

Een vrouw bij wie de diagnose pas op latere leeftijd vastgesteld is, heeft vaak last van depressie verschijnselen en grote onzekerheid. Ze is er sterk op gericht om alles onder controle te houden/krijgen en de moed zakt volledig weg wanneer dit even niet lukt. Deze vrouwen zijn meer op zoek naar manieren om praktijk gericht te leren omgaan met ADD, dan het vinden van middelen om hun leven emotioneel beter aan te kunnen. Ze zijn minder op emoties georiënteerd omdat ze praktijkmatig geleerd hebben om deze ver genoeg weg te stoppen, om zo toch te kunnen functioneren (zoals zij denken dat van hen verwacht wordt). Deze vrouwen zijn uitermate kritisch op zichzelf, kunnen zich minder goed neerleggen bij de aanwezigheid van een kans of een beetje geluk en neigen ernaar om de lat voor zichzelf erg hoog te leggen.

Dagelijks leven ADD